nad morzem

Sobota, 1 września 2012 · dodano: 18.09.2012 | Komentarze 0

Przywitało nas słońce. Oznaczało to tylko i wyłącznie dobry dzień, nic nie mogło popsuć takiej pogody :D Działaliśmy w żółwim tempie, zakupy, śniadanie, Miśkowe dłubanie w rowerach, moje przechadzki do miasteczka. Son w okresie renesansu było znaczącym portem, obecnie jest znane bardziej jako miasteczko zamieszkane przez artystów. Wcale się nie dziwie, wąskie uliczki, białe domy, zapach smażonych ryb, kompletna cisza. Nie chciało mi się opuszczać tego miejsca, bo na prawdę było uroczo.
Rano jeszcze zamieniłam kilka słów z Wojtkiem, szedł już w kierunku drogi, która miała go zaprowadzić do Malmo w Szwecji.

My też musieliśmy ruszać. Było płasko, ale przyjemnie :) więc do Moss dojechaliśmy w miarę sprawnie. To dosyć duże miasto portowe z ciekawą zabudową, uliczki wypełnione małym domami w kolorze bordowym. Przejechaliśmy chyba przez jakąś zabytkową dzielnicę :) szukając promu. No i szczęście, bo tyle co wpłynął nasz, który miał nas przetransportować do Horten. Bilet kosztował tyle co dla pieszego, czyli ok 15 zł od sztuki. Przy wjeździe zagadnął nas miły Pan Norweg na szosce, pytając skąd, dokąd, jak i dlaczego podróżujemy :) Ja opowiadałam,a on gapił się na osprzęt w rowerze. Pewnie myślał, że muszę mieć moc w nogach tajemną skoro toczę się na takiej dryndzie :D

Rejs minął szybko, naładowaliśmy w tym czasie telefon :) i już mogliśmy stanąć po drugiej stronie Oslofiordu. W Horten domki jak marzenie, białe albo w delikatnych musztardowych odcieniach, wszędzie kwiaty. Wybrzeże wyglądało zupełnie inaczej niż u nas, tak przyjaźnie, elegancko, jednolicie kolorystycznie, a nie pstrokato.
Jechaliśmy ścieżką wzdłuż wybrzeża, dosłownie bo leśna dróżka prowadziła tuż przy plaży :D Kolejne miasteczko nadmorskie - Åsgårdstrand, kurort z jachtami, motorówkami wszystko w przyjemnej bieli komponującej się pięknie z błękitem morza. W tym zakątku Norwegii przez pewien okres swojego życia mieszkał Edward Munch. Na uliczce gdzie znajduje się jego dom, skrzynki pocztowe ozdobione są motywami z jego obrazów. Zatrzymaliśmy się na chwilę nad wodą, żeby wchłonąć trochę atmosfery tego miejsca. Panowie grali w bule, popatrzyliśmy trochę ;)
Dalej w drogę do Tonsberg, znowu wzdłuż wybrzeża. Jedziemy leniwie, jakby ktoś wszystkie siły z nas wypompował, może przez wiatr, może dlatego, że lotnisko coraz bliżej...

Tonsberg piękne! Rolf polecił nam odwiedzić to miasteczko, a może już miasto. Miasto - bo był tam pierwszy McDonald na naszej drodze jaki udało nam się spotkać. Tonsberg uważa się za jedno z najstarszych norweskich miast, założone przed 871 rokiem, wspominane jest w sagach Vikingów. Niestety żadnego Vikinga nie spotkaliśmy :) Sam rynek był remontowany niestety, ale nadbrzeżną starówkę można było podziwiać. Jako, że była to słoneczna sobota, spacerowiczów było sporo, a restauracje zapełnione.
Szukaliśmy sklepu, żeby zrobić ostatnie zakupy. Ogarnęło nas szaleństwo i zafundowaliśmy sobie piwko na uroczysty wieczór, dla rodziców kiełbachy z renifera i łosia, słoik dżemu z moroszki dla nas na pożarcie, żeby powspominać norweskie smaki w domu.

Jechaliśmy w dobrych humorach. Miejsce trafiło się w zatoce, przy jakimś rezerwacie - idealnie równo, widok na mały port, nawet kran ze słodką wodą. Miód malina :D


no i w końcu zrobiłam sobie zdjęcie


Son


Son Kro - restauracja






naprawy


Moss


promem do Horten






Dom Edvarda Muncha








grają w bule


cacko w Tonsberg








leśne poszukiwania miejsca na namiot


miejscówka