to samo

Poniedziałek, 17 września 2012 · dodano: 18.09.2012 | Komentarze 0

zwykły dzień

Sobota, 15 września 2012 · dodano: 18.09.2012 | Komentarze 0

zwykły dzień

Piątek, 14 września 2012 · dodano: 18.09.2012 | Komentarze 0

zwykły dzień

Czwartek, 13 września 2012 · dodano: 18.09.2012 | Komentarze 0

zwykły dzień

Środa, 12 września 2012 · dodano: 18.09.2012 | Komentarze 0

zwykły dzień

Wtorek, 11 września 2012 · dodano: 18.09.2012 | Komentarze 0

to ostatnia niedziela

Niedziela, 2 września 2012 · dodano: 18.09.2012 | Komentarze 1

To ostatnia niedziela...ostatni dzień w Norwegii. Kto wie na jak długo musimy się rozstać :( Ale wiem, że wrócimy :) kiedyś.

Zbieramy się leniwie, sprzątamy, czyścimy gary, pakujemy się. Przebieramy w miarę czyste rzeczy. Obstawialiśmy, że do lotniska jest ok 20km, a tu psikus. Już po godzinie jesteśmy na miejscu. Najważniejsza rzecz - kartony. Jedziemy szybko, bo jak nie ma to klops, sklepy pozamykane, skąd w niedzielę pośrodku niczego wyczarować dwa ogromne kartony na rowery?! Wymyślamy co zrobimy w razie czego, że pojedziemy do dużego miasta autobusem, a tam to już coś się może znajdzie.
Ale są :D nasze kartoniki, pocięte pogniecione, ale są nasze, cudne kartony :D Kartony z listem z Łotwy heheh, dobrze się im spało na nich na pewno. Nie bardzo wtedy rozumiałam poco spali na tych kartonach, skoro lotnisko jest otwarte i można się na nim przekimać.
Pakowanie, składanie. Odkręcanie pedałów trwa wieki, zapiekły się prawie na amen. Sklejamy kartony, ładujemy i już jesteśmy gotowi. 20 h przed odlotem jesteśmy zwarci i przygotowani :) i co teraz... Misiek odkrywa FreeWiFi jest dobrze, będzie zajęcie na całą noc hah. Szkoda tylko, że jak się okazało lotnisko jest zamknięte między 24-4 rano. Plan spania na hali legł w gruzach. Śpiwory zaklejone, niech to szlak. Ładujemy bagaże na wózek i ustawiamy w bezpiecznym miejscu, czyli w holu klatki schodowej parkingu. Zaliczyliśmy spacer, drzemkę pod parkingiem, obiad, kolacje. Wieczorem siedzieliśmy na necie i wymyślaliśmy nowy plan podróży, na przyszłość na zaś, gdzieś gdzie jest morko, zimno, okropnie i wstrętnie no i się wymyśliło nam. A później jak tam dotrzeć, gdzie tam jeździć, kiedy najlepiej. Do 23 śmignął czas, że hej.

Ułożyliśmy sobie posłanie z kartonów z rowerami, nawet wygodnie było tylko troszkę chłodno. O 24 się zaczęło, prawie jak zasypiałam. Polacy w natarciu i Hiszpanie, taaak. Tam i nazad w poszukiwaniu miejsca do przeczekania tych czterech godzin. Góra, dół, trzaśnięcie drzwi i tak do 2. Później się już mniej więcej wszyscy ułożyli i spali, chłopy nad nami chrapały, bączyły i w ogóle był sielski klimacik. Ratunku! O 4.30 wszyscy poszliśmy do hali lotniska, gdzie mogliśmy w lepszych warunkach dogorywać czekając na samolot.

W Pyżowicach na lotnisku czekał na nas Adam - aniedam raczej :P urwał się z pracy żeby nas odebrać. Dzięki Ci Adam!! Jesteś najlepszy :D Wyrzucił nas prawie przy autobusie do Krakowa, więc dalej z tymi kartonami do autobusu, kierowca coś pokwękał - jakby za to miał płacone, ale zabrał nas z całym inwentarzem. W Krk skręciliśmy rowerki, co prawda ledwo, ledwo bo hamulce nie działały, ale poco komu hamulce :D Najpierw do Moaburgera, na najlepsze burgery pod słońcem najeść się do oporu, a później do cerro na ploteczki.
W końcu dom...



ostatni biwak


skrzynka na listy z morskim motywem


info od braci Łotyszy


małe to lotnisko, samoloty parkują na parkingu :P


mój skrzat :*


wieża kartonowa :)

nad morzem

Sobota, 1 września 2012 · dodano: 18.09.2012 | Komentarze 0

Przywitało nas słońce. Oznaczało to tylko i wyłącznie dobry dzień, nic nie mogło popsuć takiej pogody :D Działaliśmy w żółwim tempie, zakupy, śniadanie, Miśkowe dłubanie w rowerach, moje przechadzki do miasteczka. Son w okresie renesansu było znaczącym portem, obecnie jest znane bardziej jako miasteczko zamieszkane przez artystów. Wcale się nie dziwie, wąskie uliczki, białe domy, zapach smażonych ryb, kompletna cisza. Nie chciało mi się opuszczać tego miejsca, bo na prawdę było uroczo.
Rano jeszcze zamieniłam kilka słów z Wojtkiem, szedł już w kierunku drogi, która miała go zaprowadzić do Malmo w Szwecji.

My też musieliśmy ruszać. Było płasko, ale przyjemnie :) więc do Moss dojechaliśmy w miarę sprawnie. To dosyć duże miasto portowe z ciekawą zabudową, uliczki wypełnione małym domami w kolorze bordowym. Przejechaliśmy chyba przez jakąś zabytkową dzielnicę :) szukając promu. No i szczęście, bo tyle co wpłynął nasz, który miał nas przetransportować do Horten. Bilet kosztował tyle co dla pieszego, czyli ok 15 zł od sztuki. Przy wjeździe zagadnął nas miły Pan Norweg na szosce, pytając skąd, dokąd, jak i dlaczego podróżujemy :) Ja opowiadałam,a on gapił się na osprzęt w rowerze. Pewnie myślał, że muszę mieć moc w nogach tajemną skoro toczę się na takiej dryndzie :D

Rejs minął szybko, naładowaliśmy w tym czasie telefon :) i już mogliśmy stanąć po drugiej stronie Oslofiordu. W Horten domki jak marzenie, białe albo w delikatnych musztardowych odcieniach, wszędzie kwiaty. Wybrzeże wyglądało zupełnie inaczej niż u nas, tak przyjaźnie, elegancko, jednolicie kolorystycznie, a nie pstrokato.
Jechaliśmy ścieżką wzdłuż wybrzeża, dosłownie bo leśna dróżka prowadziła tuż przy plaży :D Kolejne miasteczko nadmorskie - Åsgårdstrand, kurort z jachtami, motorówkami wszystko w przyjemnej bieli komponującej się pięknie z błękitem morza. W tym zakątku Norwegii przez pewien okres swojego życia mieszkał Edward Munch. Na uliczce gdzie znajduje się jego dom, skrzynki pocztowe ozdobione są motywami z jego obrazów. Zatrzymaliśmy się na chwilę nad wodą, żeby wchłonąć trochę atmosfery tego miejsca. Panowie grali w bule, popatrzyliśmy trochę ;)
Dalej w drogę do Tonsberg, znowu wzdłuż wybrzeża. Jedziemy leniwie, jakby ktoś wszystkie siły z nas wypompował, może przez wiatr, może dlatego, że lotnisko coraz bliżej...

Tonsberg piękne! Rolf polecił nam odwiedzić to miasteczko, a może już miasto. Miasto - bo był tam pierwszy McDonald na naszej drodze jaki udało nam się spotkać. Tonsberg uważa się za jedno z najstarszych norweskich miast, założone przed 871 rokiem, wspominane jest w sagach Vikingów. Niestety żadnego Vikinga nie spotkaliśmy :) Sam rynek był remontowany niestety, ale nadbrzeżną starówkę można było podziwiać. Jako, że była to słoneczna sobota, spacerowiczów było sporo, a restauracje zapełnione.
Szukaliśmy sklepu, żeby zrobić ostatnie zakupy. Ogarnęło nas szaleństwo i zafundowaliśmy sobie piwko na uroczysty wieczór, dla rodziców kiełbachy z renifera i łosia, słoik dżemu z moroszki dla nas na pożarcie, żeby powspominać norweskie smaki w domu.

Jechaliśmy w dobrych humorach. Miejsce trafiło się w zatoce, przy jakimś rezerwacie - idealnie równo, widok na mały port, nawet kran ze słodką wodą. Miód malina :D


no i w końcu zrobiłam sobie zdjęcie


Son


Son Kro - restauracja






naprawy


Moss


promem do Horten






Dom Edvarda Muncha








grają w bule


cacko w Tonsberg








leśne poszukiwania miejsca na namiot


miejscówka


Pokaż trasę GPS